کد مطلب:303614 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:123
درد دل فاطمه با قبر پدر بزرگوارش
ثم عطفت علی قبر النبی صلی الله علیه و آله و قالت:
قد كان بعدك انباء و هنبثة
لو كان شاهد ها لم تكبر الخطب
انا فقد ناك فقد الارض و ابلها
و اختل قومك فاشهدهم و قد نكبوا
و كل اهل له قربی و منزلة
عند الاله علی الادنین مقترب
ابدت رجال لنا نجوی صدورهم
لما مضیت و حالت دونك الترب
تجهمنا رجال و استخف بنا
لما فقدت و كل الارض مقتصب
و كنت بدراً و نوراً یستضاء به
علیك تنزل من ذی العزة الكتب
و كان جبریل بالایات یونسنا
فقد فقدت و كل الخیر محتجب
فلیت قبلك كان الموت صادقنا
لما مضیت و حالت دونك الكتب
انا رزءنا بما لم یرز ذوشجن
من البریة لا عجم و لاعرب [1] .
سپس حضرت زهرا علیهاسلام متوجه قبر مطهر پدر بزرگوارش شد و خطاب به آن حضرت فرمود:
ای پدر پس از تو خبرها و گفتارهای گوناگون رخ داد اگر تو می بودی هیچگاه چنین اتفاقی نمی افتاد.
همانا مثل زمینی هستیم كه باران های درشت خود را از دست داده باشند. بابا خاندان تو پریشان و بی پناه شدند، نگاه كن چه نكبت ها به بار آمده است.
اهل بیت هر پیغمبری كه او را منزلتی در پیشگاه خداوند است مورد احترام مخصوص واقع می شوند جز اهل بیت تو یا رسول الله كه مورد هجوم و بی احترامی امت واقع شده اند)
مردمی كه در باطن علیه ما در دلهای خود كینه داشتند وقتی تو چهره در نقاب خاك كشیدی و خاك ها میان ما و شما حایل شد آن كینه ها را آشكار ساختند با تروشرویی با ما مواجه شدند و ما را سبك شمردند و آنچه از زمین در دست ما بود غاصبانه از دست ما خارج كردند ای پدر شما نوری بودید كه از روشنی آن استفاده می شد، و به شما از جانب خداوند تعالی كتابها نازل می شد جبرئیل با آیاتی كه می آورد مایه انس ما بود.
اینك كه شما را از دست دادیم راه هر خیری به روی ما پوشیده شد.
بابا ای كاش مرگ پیش از شما ما را فرا می گرفت، به هنگامی كه شما این دنیا را ترك فرموده و ریگ ها میان ما و شما حایل شد ما را مصیبتی و اندوهی رسید كه به هیچ صاحب غصه ای و مصیبت زده ای چه عجم ها و چه عرب ها نرسیده است.
قد كان بعدك انباء و هنبثة
لو كان شاهد ها لم تكبر الخطب
انا فقد ناك فقد الارض و ابلها
و اختل قومك فاشهدهم و قد نكبوا
و كل اهل له قربی و منزلة
عند الاله علی الادنین مقترب
ابدت رجال لنا نجوی صدورهم
لما مضیت و حالت دونك الترب
تجهمنا رجال و استخف بنا
لما فقدت و كل الارض مقتصب
و كنت بدراً و نوراً یستضاء به
علیك تنزل من ذی العزة الكتب
و كان جبریل بالایات یونسنا
فقد فقدت و كل الخیر محتجب
فلیت قبلك كان الموت صادقنا
لما مضیت و حالت دونك الكتب
انا رزءنا بما لم یرز ذوشجن
من البریة لا عجم و لاعرب [1] .
سپس حضرت زهرا علیهاسلام متوجه قبر مطهر پدر بزرگوارش شد و خطاب به آن حضرت فرمود:
ای پدر پس از تو خبرها و گفتارهای گوناگون رخ داد اگر تو می بودی هیچگاه چنین اتفاقی نمی افتاد.
همانا مثل زمینی هستیم كه باران های درشت خود را از دست داده باشند. بابا خاندان تو پریشان و بی پناه شدند، نگاه كن چه نكبت ها به بار آمده است.
اهل بیت هر پیغمبری كه او را منزلتی در پیشگاه خداوند است مورد احترام مخصوص واقع می شوند جز اهل بیت تو یا رسول الله كه مورد هجوم و بی احترامی امت واقع شده اند)
مردمی كه در باطن علیه ما در دلهای خود كینه داشتند وقتی تو چهره در نقاب خاك كشیدی و خاك ها میان ما و شما حایل شد آن كینه ها را آشكار ساختند با تروشرویی با ما مواجه شدند و ما را سبك شمردند و آنچه از زمین در دست ما بود غاصبانه از دست ما خارج كردند ای پدر شما نوری بودید كه از روشنی آن استفاده می شد، و به شما از جانب خداوند تعالی كتابها نازل می شد جبرئیل با آیاتی كه می آورد مایه انس ما بود.
اینك كه شما را از دست دادیم راه هر خیری به روی ما پوشیده شد.
بابا ای كاش مرگ پیش از شما ما را فرا می گرفت، به هنگامی كه شما این دنیا را ترك فرموده و ریگ ها میان ما و شما حایل شد ما را مصیبتی و اندوهی رسید كه به هیچ صاحب غصه ای و مصیبت زده ای چه عجم ها و چه عرب ها نرسیده است.
[1] فاطمةالزهرا بهجة قلب المصطفي / 361 شرح خطبه زهرا جلد دوم / 322.